Di. 4 februari: OPEN REPETITIE Vocaal Verhaal: eerste “overdagkoor” in Het Gooi
Onder de naam Vocaal Verhaal start Stichting Amateurkoor in samenwerking met deMess vanaf dinsdag 4 februari een bijzonder overdagkoor. Vocaal Verhaal staat in Het Gooi onder leiding van dirigent Roy Voogd en richt zich op een veranderende samenleving waarin steeds meer ervaren koorzangers die juist overdag tijd hebben vaak niet meer bij de betere avondkoren terecht kunnen. De repetities zijn van 10.00 – 12.15 uur, voor veel mensen een veel prettiger moment om te zingen dan aan het einde van een lange dag. Je hebt meer energie én rust om met elkaar mooie muziek te maken.
Open repetitie op dinsdag 4 februari
Bij Vocaal Verhaal kun je op drie manieren meezingen: wekelijks in het vaste koor, 2x per jaar in het projectkoor of de maandelijkse Sing-a-long. Je studeert samen evergreens en licht klassiek repertorie in. Daarbij wordt ook veel aandacht aan vocale techniek gegeven. Benieuwd naar Vocaal Verhaal? Kom dan naar de Open Repetitie op dinsdag 4 februari om 10.00 uur in deMess. Je kunt je op www.VocaalVerhaal aanmelden!
Beide koren vormen vervolgens ook het fundament voor een maandelijkse Sing-a-long, waarin iedereen die dat wil mee kan zingen met bekende liedjes. Tijdens deze Sing-a-longs zingt het vaste (project)koor ook haar eigen meerstemmige repertoire.
Hoewel het in de slagersbranche absoluut not done is om je eigen vlees te keuren, gaan we ons er bij wijze van uitzondering maar eens aan bezondigen.
Voor één keertje mag dat. Want wie als sponsor/vriend op woensdagavond een stoel veroverd had in deMess, zal het moeten beamen:
De eerste Vriendenavond van 2020 was een eclatant succes.
Het werd trouwens de hoogste tijd voor zo’n avondje. Te lang, moeten we eerlijk toegeven, kregen we onze vriendenadministratie maar niet op orde. Dat zit godezijdank na tweeëneenhalf jaar nu wel snor. Zodat we eindelijk onze grote waardering voor die vrienden en sponsors, die een onmisbare schakel vormen in onze ‘bedrijfsvoering’, op ondubbelzinnige wijze gestalte konden geven.
Een kenmerk van echte vriendschap is onbaatzuchtigheid.
Vrienden ben je. Punt uit.
Als je elkaar als vriend een dienst bewijst hoeft daar niet persé een wederdienst tegenover te staan.
Toch lag dat wat ons betreft in dit geval een tikkie anders.
In onze afgeladen theaterzaal werd een programma gepresenteerd dat klonk als een klok. Onze evenementenmanager Janine had een draaiboek in elkaar geflanst waar werkelijk helemaal niks mis mee was. Een razendsnel doorlopende afwisseling van info en amusement. En mocht je wat die info betreft, met een aantal vitale Messfunctionarissen op de eerste rij, al bevreesd zijn dat het een avondje borstklopperij zou worden, niets bleek minder waar. Dat had natuurlijk in de eerste plaats te maken met de uiterst professionele presentatie die in handen lag van onze wat dat betreft door de wol geverfde Violet. Als je een aantal medewerkers het podium op sleurt om wat te vertellen over hoe zij invulling geven aan hun specifieke hobby’s binnen de organisatie, lijk je regelrecht in een valkuil te donderen. Violet (wat een prachtige microfoonstem trouwens) hield het echter strak. En luchtig. Voortdurend speelde er een relativerend glimlachje rond haar mondhoeken wanneer ze haar licht ironisch gestelde vraagjes afvuurde op de Messrayonhoofden cum suis.
Onze vrienden zijn nu (eenmalig, maak je geen zorgen voor de toekomst) helemaal bijgepraat over onze organisatie.
Maar daarvoor kwam de massaal toegestroomde vriendenclub natuurlijk niet echt. Er was amusement beloofd. Kleinkunst.
En dat kregen ze.
De infobabbeltjes werden rijkelijk afgewisseld met een aantal fraaie optredens.
Je hebt natuurlijk flinke mazzel dat je zelf professionele podiumartiesten als Johan en Ralf in huis hebt die een aantal nummers voor hun rekening nemen. Het kwam zelfs tot een heuse massale samenzang. Iedereen moet nu toch wel zo ongeveer de volgorde van de werkwoorden zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder, keurig op een rijtje hebben.
Maar ook ‘van buiten’ waren artiesten gestrikt. De in Naarden geboren Coming Cabaretstar Daniëlle Schel bijvoorbeeld, die deMess afgelopen jaar verraste met haar eerste avondvullende soloprogramma, gaf een preview van haar tweede dat er aan zit te komen. En je ziet aan alles dat we hier onmiskenbaar met een talent te doen hebben. Vriendje Mattijs Verhallen kan er trouwens ook wat van. Met zijn solo aan de piano maakte hij diepe indruk.
Kortom: kleinkunst van de bovenste plank.
Het werd intussen de hoogste tijd voor een massale bubbeldronk op deMess waarna het grote naborrelen een aanvang kon nemen.
Janine, de Mies Bouwman van deMess, die het aantal Vrienden komend jaar van 130 naar 175 hoopt te tillen, strikte en passant sponsors voor de vlaggenstok en de maandfolder. En er schijnt volgens geruchten nog wel wat meer onze pijplijn ingeritseld te zijn…..
Iedereen tevreden huiswaarts.
Door de achterdeur, dat wel.
Acht, die verrekte vooroordelen ook.
Het was aanvankelijk even slikken bij de aanblik van de rijk getatoeëerde Brabo die z’n roots niet onder stoelen of banken stak. Of waren het fake tattoos waarmee hij ons om de tuin leidde? Qua kleur harmonieerden ze net iets te goed bij z’n groene houthakkershemd. Zou hij elke avond bij ieder outfitje telkens……?
Afijn, we zien het volgend jaar wel als hij met z’n derde programma absoluut weer welkom is in deMess. Hij solliciteerde er alvast naar.
De Roosendaler is overduidelijk afkomstig uit de stand-up scene. Won de jury- en publieksprijs van de Comedy Slam, stond in de finale van het prestigieuze cabaretfestival Cameretten en speelde onder meer op het International Comedy Festival Rotterdam, het Utrecht International Comedy Festival en De Zwarte Cross.
Tussen twintig minuten scoren op zo’n festival en een eigen avondvullende voorstelling zit een wereld van verschil. Menige stand-upper met die ambitie moet na verloop van tijd vaststellen dat die stap iets te veel van het goede is.
Emiel heeft het gered. Hij blijkt in staat gedurende ruim anderhalf uur aan één stuk een zaal opperbest te vermaken. En in een verwoestend tempo, dat mag wel worden gezegd. Achterover leunen was er voor een zeer goed gevulde Mess zaterdagavond niet bij.
Winstmaximalisatie, merkbeleving en lifestyle management. Stuk voor stuk dingen waar Van der Logt enorme jeuk van krijgt. Onnavolgbare logica en hersenspinsels kwamen samen om het te hebben over de dingen die echt belangrijk zijn: liefde, vrijheid en doen waar je zin in hebt. En waar Emiel duidelijk zin in heeft is keihard lachen! Lachen om de echte relativiteitstheorie, politiek ondergoed, hybride vrouwen, karaktersquads en uiteraard piemelgrappen! Wat dat laatste betreft denderde af en toe een beetje een ‘Hans Teeuwen light’ over het toneel.
Want… nemen we het leven niet veel te serieus?!
En passant kreeg het zeer willige publiek ook regelmatig een flinke beurt. Tot groot vermaak van die aanwezigen trouwens. De jongste bezoeker wist hij zelfs het podium op te slepen. Tot volgend jaar Emiel!
Vrijdag een verontrustend grieperig telefoontje van beneden de rivieren. Aan haar rasperige stem te horen stond de voorstelling van Elke Vierveijzer op zaterdagavond in deMess op wankelen.
Zaterdagmiddag evenwel, schoof ze samen met vleugeladjudant (maar uiteraard veel meer dan dat) Michiel Wetzer deMess binnen waar onze Rob al een paar uur in de weer was om haar technische wensenpakket tot in de punten en komma’s te vervullen.
Uitgebreide sound check waarbij de getergde zangstem voortdurend in de watten werd gelegd met gemberthee.
Vierveijzer speelde vorig jaar deMess helemaal plat met ‘Om je janken zo mooi’ (vier sterren), een ode aan Maarten van Roozendaal. Haar eerste eigen avondvullende soloprogramma ‘Zonder genade’ bleek inmiddels ook al een groot succes. Op Spotify kun je daarvan het (studio)album beluisteren.
Nu dus ‘Lucht’. Een try out. Dat wel.
Vierveijzer schuwt de experimenten niet. Opzwepende donkere elektronica, poppy sounds bijvoorbeeld. Maar haar grote kracht ligt zonder meer in haar muzikale, poëtische verhaal met beloftes, gedachten, angsten, observaties en vragen. Aan wiens maatstaven wordt er nou precies voldaan? En wat als er één knoop van het keurslijf springt? Rauw, eerlijk en kwetsbaar.
Wat daarbij indruk maakt is de bijzondere chemie tussen Vierveijzer en pianeur Michiel Wetzer die van het podium spat. Daarbij klonken die soms bepaald niet kinderachtige tweestemmige nummers als een klok.
Voor de enthousiaste heer op de voorste rij (deel uit makend van een veertienkoppig verjaardagsgezelschap) kwam de gelikte, wonderschone toegift ‘Christoffel’ als een geschenk uit de hemel.
Met haar uitstekende techniek wist ze het grieperige ongemak op listige wijze te verhullen (de volle Mess zal er amper iets van gemerkt hebben) waardoor het een prachtige voorstelling werd.
Het zit wel snor met die theatertournee die volgend jaar gaat lopen.
OpgeLUCHT was ze wel na afloop.
Meeeeerrrrrrrrrrrrrrrrr.
deMess, vrijdag 29 november
Bijna twee uur aan een stuk en in een ijzingwekkend tempo sleurde spraakwaterval Shapiro – en wie heeft daar meer recht op dan een Nederlandse Amerikaan of zo je wilt Amerikaanse Nederlander?- een volle Mess door de grenzeloze Trumpmania.
De stem achter de beroemde ‘Netherlands Second’ video (‘Zondag Met Lubach’-VPRO) sprak zich uit! Greg Shapiro (Boom Chicago, Comedy Central, BNR, ZDF) groette de 45ste – en mogelijk laatste – president van de Verenigde Staten, Donald J. Trump. Nee, Amerika kreeg niet de allereerste vrouwelijke president, maar wel de allereerste president die geestelijk duidelijk ziek is.
Als je geen fan bent (zijn die er dan?) van deze Unrepentant Narcissistic Asshole, dan bediende Shapiro, strak in het pak en voorzien van een typische Trump stropdas, je op maat. Natuurlijk passeerde er af en toe wel een enkel voorspelbaar inkoppertje. Maar onze comedian had bijzonder veel authentieks uit eigen keuken voor deMess in petto.
Een hoog lachgehalte. Voor de afwisseling nou ’s geen zouteloos ik-verhaal (de valkuil van menige stand-upper). ‘Ik’ maakte ruim baan voor Trump. Een voorstelling, prachtig ondersteund door veel beeldmateriaal. Perfecte imitaties. Staand zong iedereen mee met het alternatieve Amerikaanse volkslied en participeerde in een heuse bingo.
Topavondje.
