Donderdag de fraaie documentaire uit 2011 van regisseurs Sarah Vos en Sander Snoep die ons, behept met een uitstekend historisch besef, meegaven dat de kloof tussen de Nederlandse en Antilliaanse bevolking nog steeds erg groot is. Ze steken hun kritische kijk op het neokoloniale superioriteitsgevoel van de Nederlanders niet onder stoelen of banken en tonen het diep gewortelde minderwaardigheidscomplex van de autochtone bevolking, dat naar hun oordeel zijn oorsprong vindt in de tijd van de slavernij.
Aan de hand van historisch beeldmateriaal werd duidelijk gemaakt dat er in de loop van de eeuwen weinig is veranderd.
Het schaamrood stijgt je naar de kaken, bij het zien van de Nederlanders op Curaçao. Het zijn veelal grote, dikke exemplaren met poepbruine decolletés. Ze treffen elkaar op borrels en golfbanen, om te klessebessen over hun louche aannemers. Ze hebben het over geld en handel en over die gekke Curaçaoënaars die op zondag naar het strand gaan met grote koelboxen vol kippenpoten.
Inburgeren op Curaçao betekent dat de Curaçaoënaars zich moeten aanpassen aan de Nederlanders, niet andersom.
Na afloop alle gelegenheid om onder de inspirerende leiding van gastvrouw Marga van Praag met ‘ongemakkelijke’ vragen te komen.
